oud-leerling Rijad
Hoe je een stageplek vindt met een lichamelijke beperking en een afwijkende achternaam.
Een poster hier, een magazine daar, Rijad Bihorac draait er zijn hand niet voor om. Rijad, inmiddels oud-leerling van De Twijn is nu tweedejaars student Allround Mediamaker bij Landstede. Hij volgde onderwijs op De Twijn in de leerweg vmbo-kader en haalde in 2020 zijn diploma. Rijad is leergierig, houdt van uitdagingen en droomt van een baan bij een reclamebureau. Dat bedrijf moet dan wel rolstoeltoegankelijk zijn. Een passend stagebedrijf vinden is moeilijk. Gelukkig heeft Landstede MBO een volwaardige stageplek voor hem. ‘Ze zijn mijn rolstoel bijna vergeten.’
‘Ik wil gewoon meedraaien in de maatschappij’
Rijad
Stage
Rijad is druk aan het werk. Hij loopt twee dagen per week stage op de afdeling communicatie van Landstede MBO in Harderwijk. Maar extravert als hij is, maakt hij tijd vrij voor een praatje. ‘Hier is altijd wel wat te doen’, vertelt hij. ‘Ik heb in een paar weken tijd al zoveel gedaan en geleerd! Elke week zijn er wel leuke opdrachten, flyertje hier, flyertje daar. En als ik iets lastig vind, ben ik altijd welkom bij mijn docenten voor feedback.’ Het eerste jaar van de opleiding Allround Mediamaker ging prima. ‘Ik wil graag leren en sta open voor alles. Als iemand iets nieuws laat zien, wil ik het ook kunnen. Het werd alleen lastig toen we het keuzedeel Fotografie moesten doen. Ik kan mijn armen niet optillen.’
Gewoon meedraaien
Rijad is geboren met de ziekte van Duchenne. ‘Dat is een erfelijke ziekte die de spieren aantast. Dat komt omdat mijn lichaam niet de juiste eiwitten aanmaakt’, vertelt hij. ‘Alle spieren gaan langzaam achteruit. Er zijn medicijnen die het proces vertragen. En ik heb elke week fysio, daar doe ik rek- en strekoefeningen.’ Hij volgde speciaal basis- en voortgezet onderwijs. ‘Maar je hebt geen speciaal middelbaar beroepsonderwijs. En dat is juist goed, dat wilde ik ook helemaal niet. Ik wil gewoon meedraaien in de maatschappij, daar houdt ook niet iedereen rekening met je. En daar moet je dus ook een gewone opleiding voor volgen, waar niet iedereen rekening met je houdt.’
‘Ik wil wow-effecten creëren’
‘Als je in een rolstoel zit, is je beroepskeuze beperkt’, vertelt Rijad. ‘Ik zou een administratieve opleiding kunnen volgen. Maar ik ben creatief, ik teken graag, maak graag mooie dingen, ik wil wow-effecten creëren. Dus koos ik voor Vormgeving.’ De eerste mbo-instelling die hij probeerde, liet hem echter niet toe. ‘Er was een toelatingsopdracht waarvoor je foto’s moest maken. Omdat ik dat niet kan, liet ik een portfolio met tekeningen zien. Maar dat was voor hen niet voldoende. Gelukkig kon ik terecht bij de opleiding Allround Mediamaker op Landstede MBO in Harderwijk. Daar zijn ze flexibel en denken ze met je mee.’
Rijad
verdieping software
In plaats van het keuzedeel Fotografie kon hij bijvoorbeeld het keuzedeel Verdieping Software volgen. ‘Het ging om een onderzoek. Ik moest vijf relevante bedrijven benaderen met de vraag welke software ze gebruiken. Een fabrikant van 3d-producten gebruikte het programma Blender om poppetjes en auto’s te maken. Dat vond ik wel vet, dus ik had mijn verdieping gevonden. Ik heb mijn idee voor het maken van een auto gepresenteerd in een pitch en het hele onderzoek in een procesverslag vastgelegd. En dat allemaal in tien weken tijd.’
stageplek zoeken
In het tweede jaar van de opleiding moest Rijad om stage te gaan lopen. ‘Ik had het wat onderschat, ik ben denk ik te laat begonnen met zoeken’, vertelt hij. ‘Ik heb iets van twintig bedrijven benaderd. Sommigen gaven geen antwoord, ook niet als ik erachteraan belde. Sommige bedrijven wilden wel, maar waren niet rolstoeltoegankelijk. Eentje was eerlijk genoeg om te vertellen dat ze een betere kandidaat hadden gevonden. Een ander zei dat ik te weinig ervaring had. Weet je, het gaat niet alleen om de afwijzing zelf, maar ook op welke manier dat gebeurt.’
Hij kijkt peinzend in de verte. ‘Ik weet niet of het door de rolstoel komt, of misschien door mijn buitenlandse naam. Ik ben geboren in Servië. Of door beide. Maar ik gaf niet op.’ En dat loonde zich. Hij vond een stagebedrijf waar hij in de eerste helft van het tweede schooljaar zou kunnen beginnen. Maar corona gooide roet in het eten. Hij lag twee weken op de IC en moest daarna langzaam weer aansterken. Toen hij weer naar school en stage kon, was de stageplek weg en kon hij opnieuw beginnen. ‘Op stagemarkt.nl kun je bij het zoeken naar een stagebedrijf filteren op “Bereid om te werken aan fysieke toegankelijkheid”, maar er zijn maar heel weinig bedrijven die dat actief aangeven.’
Netwerk
‘Gelukkig kwam Sarien Nieuwenweg van de afdeling Communicatie weer eens langs bij Vormgeving & Entertainment en toen zeiden de docenten: “Hé, misschien kan Rijad bij jou stage lopen.” Ze ging kijken of het kon en mocht, en dat kon. Ik kreeg een contract, we zetten onze handtekening en ik kon beginnen!’ Het is wel de bedoeling dat Rijad volgend jaar buiten Landstede gaat stage lopen. ‘Sarien en Landstede MBO hebben een enorm netwerk, dus ik denk dat het gaat lukken, als ik op tijd begin met zoeken. De Techniek Academie aan de overkant heeft me al een stageplek aangeboden, dus ik heb alvast één adresje, dat is mooi.’
Gelijke behandeling
Elke student heeft recht op gelijke behandeling volgens de Wet gelijke behandeling. ‘Landstede MBO doet dat perfect, de opleiding heeft me goed geholpen, ook met het zoeken naar een stageplek. De school is best wel rolstoeltoegankelijk: brede deuren, geen drempels en ik kan de lift gebruiken, desgewenst met een afstandsbediening.’ Rijad vindt het fijn dat hij als normale student wordt behandeld. ‘Ze zijn mijn rolstoel bijna vergeten. Dat komt denk ik omdat ik zelf ook normaal doe, en er geintjes over maak. Het is heel belangrijk dat je mensen zoals ik behandelt als een gewoon persoon, niet met medelijden, niet als een klein kind. En daar kan ik zelf ook veel in doen. Ik voel me niet anders. Grapje hier, grapje daar en ik trek mijn mond open als dat nodig is. Gewoon doen, net als thuis, dan komt het wel goed.’
En zo groeit Rijad langzaam in de maatschappij. ‘Als ik straks met mijn niveau 3-diploma een baan kan vinden, ga ik meteen aan het werk. En anders ga ik eerst nog niveau 4 doen, dat kan dan vast versneld.’ Hij is een doorzetter. ‘Vroeger vond ik het wel eens lastig, vooral in de puberteit. Maar toen ik een jaar of zestien was, dacht ik: “Ik moet niet in een hoekje gaan zitten janken, maar accepteren en doorgaan.” Vechten, vechten, vechten, dan kom je er wel! Gelukkig steunt mijn moeder me heel erg. Zonder haar had ik het niet gered.’
Deel deze pagina: